Vrijdag 15 maart

We sloten de week in schoonheid af. We hebben de indruk dat het echt goed klikt tussen ons en de leerkrachten. Ze staan open voor onze ideeën en vragen er écht naar. Kebba komt vaak filmen als we aan het lesgeven zijn. Hij wil het zich, als we weg zijn, nog kunnen herinneren! De vergadering verliep iets minder ‘plezierig’ dan vorige week J. We maakten afspraken voor de volgende schoolweek. Donderdag gaan we mee oefenen voor Independance Day met een 35tal kinderen van de school. De leerkrachten nemen hun eigen klas voor een dagje weer over. Zaterdag is het dan zover met Independance Day. We kijken er naar uit.

Zondag 17 maart

Toen we vorige woensdag gingen observeren in de Cherno Baba Nursery School, nodigde de directrice ons uit om op zondag, vandaag dus naar de Naming Ceremonie van de baby van haar dochter te komen. Dat deden we met veel plezier. De leerkrachten van onze school waren ook uitgenodigd en gingen met ons mee. We kwamen toe rond 12u en konden nog meegenieten van een ‘ontbijt’. Baobab met couscous. Om 16u kwam het middagmaal. Een heerlijk nieuw Afrikaans gerecht dat we tot nog toe niet kenden. Er was heel veel volk! Ongelofelijk hoe zo’n ceremonie eraan toe gaat. De baby werd ‘Mohammed’ genaamd. Rond 18u keerden we huiswaarts. We hebben veel gelachen en gedanst.

 

Maandag 18 maart

Deze week werken we rond het thema gezondheid. Meer specifiek rond ziekte, ons lichaam en gezonde voeding. We merken dat de kinderen echt weinig begrippen kennen rond het lichaam. Ze missen tussen ‘hand’ en ‘arm’, ‘leg’ en ‘knee’, … Details zoals wenkbrauw of nagel is nog veel te hoog gegrepen. We zoeken dus volop naar manieren/activiteiten om hen iets bij te leren hieromtrent. We maakten een levensgrote voedingsdriehoek. Daar werken we morgen rond. De leerkrachten zijn iedere week laaiend enthousiast over onze themaliederen. We denken eraan om voor ons vertrek een liedbundel aan te leggen van al onze themaliederen. Na de middag gingen we radio’s kopen met de opbrengst van onze benefiet. We willen dat elke klas een radio ter beschikking heeft! Vrijdag zullen we die overhandigen. We kochten ook verf om lijnen op de speelplaats te schilderen. Dat zullen we normaalgezien vrijdag doen na school. We hebben sinds vandaag ons uniform om les te geven. Het is een leuk gevoel om er nu ‘echt’ bij te horen.

 

Dinsdag 19 maart

 Na de pauze volgde ons gezamenlijk toneelstuk op de speelplaats met veel succes. We brachten een verhaal rond tanden poetsen en een bacterie en medicijntje. Zo poogden we de kinderen op een speelse manier wat meer bij te brengen over ziek worden en genezen. We filmden alles. Nadien valt op hoe de kinderen 20 minuten stil kijken naar ons toneel! Zalig.

 

Woensdag 20 maart

Op woensdag 20 maart om 10u30 werden we verwacht om samen met een gids door deze voorziening te wandelen. Deze gids begeleidde ons naar een huisje en gaf daar uitleg over deze ‘village’ en haar werking. SOS Children Village is een internaat voor kinderen van anderhalf jaar tot veertien jaar oud. Het betreft kinderen die wees, mishandeld of heel arm zijn. Deze kinderen worden in een soort leefgroep geplaatst met maximum met tien. In totaal bestaat SOS Children Village uit 98 kinderen. Die leefgroep krijgt een moeder, een vervangmoeder als het ware. De kinderen leven samen in een huisje waar duidelijk aan de basisbehoeften wordt voldaan. De nadruk ligt op het creëren van een warm en liefdevol nest. De kinderen krijgen er kledij, gezonde voeding, kunnen genieten van degelijk onderwijs en de verpleegkundige die daar werkt staat steeds paraat voor de nodige zorgen. Het schooltje bestaat uit 240 kinderen dus er komen ook kinderen van buitenaf. Opvallend was dat de kleuters uit Level 1 zowel Frans als Engels leren. Het zag er allemaal erg degelijk uit. Er waren veel prentenboeken, ramen, verlichting, mooie stoelen en tafels,… De leerkracht was werkblaadjes aan het maken op zijn computer! SOS Children Village is een onderdeel van een veel groter geheel waaronder SOS Clinic, SOS Mother and Childcare, SOS Training center Mother and Adult, …

 

Naar onze mening is deze voorziening gebouwd op stevige fundamenten. Misschien een beetje logisch gezien het feit dat het internationale organisatie is met wereldwijde sponsors. Jammer genoeg kunnen er geen stagiaires aan het werk, anders was het wel een leerrijke omgeving geweest. Het was een unieke ervaringen om deze organisatie eens van binnenuit te bekijken.

Donderdag 21 maart

Vandaag moesten we geen les geven. We gingen mee met een leerkracht naar ‘Bakoteh’ met de 35 kinderen die zaterdag moeten marcheren voor Independance Day. Het was een soort algemene repetitie. We vertrokken om 9u aan school en stapten zo’n 4-tal kilometer in de vlakke zon. Vreemd hoe warm het hier al is zo vroeg in de morgen. We stopten wel af en toe om water voor de kinderen te kopen. Opvallend hoe geen enkel kind begint te klagen hoewel het zweet hen van het hoofd druppelt. Er waren zo’n 15 scholen aanwezig op een gigantisch groot zandplein. Na een kwartiertje startte de parade. We moesten een viertal toeren marcheren. Nadien stonden alle scholen naast elkaar in rijen net zoals we zaterdag zullen moeten doen voor de president. Daarna werden alle liederen gerepeteerd. Elke school zong zijn eigen schoollied en daarna werd het volkslied herhaald. We waren aan de ene kant ontroerd omdat onze kleuters zo flink waren, maar anderzijds ook een beetje ongerust. Het was echt warm, ze hadden zo’n dorst en ze moesten dan plots plassen. We namen ze mee naar de andere kant van het plein waar ze met z’n tienen op een rijtje zaten te plassen in het zand.. En zo ging het maar door.. Tijdens de terugtocht besloot Kebba (headteacher) dan toch maar om Modou te bellen om de kinderen te komen halen met de auto zodat ze die lange tocht niet terug moesten doen. Wij vonden dat een goed idee en waren in ons hoofd al aan het tellen hoeveel keer Modou heen en weer zou moeten rijden om alle kinderen naar school te voeren maar dat bleek niet nodig! Hij stak ze gewoon alle 35! in zijn jeep! Wij gingen te voet terug maar even later kwam Modou ons ook oppikken.

Als we zo op tocht zijn met de kinderen spreken veel mensen ons onderweg aan en vragen of ze hun kind naar onze school mogen brengen. Blijkbaar hebben ze vertrouwen in blanke gezichten. Er lopen ook vaak straatkinderen mee achter onze kinderen. Dat blijft toch wel erg zielig. Net zoals wanneer we toneel spelen op de speelplaats. Ze klimmen bijna over de poort om te kunnen meevolgen. Als je weet dat de kinderen maar 2 dallasi per week moeten betalen (44 dallasi is 1 euro) moeten die ouders toch wel erg arm zijn…

Zaterdag 23 maart

Een onvergetelijke dag, echt waar. We vertrokken deze morgenvroeg, met de bus die ons kwam ophalen, naar het schooltje om de kinderen en de leerkrachten op te halen. Rond 9u vertrokken we richting Banjul met het busje volgeladen. 35 kinderen en 11 leerkrachten. De buschauffeur reed nogal ‘gevaarlijk’ waardoor ons hart meerdere malen bijna stil stond! Maar dat stond het enthousiasme van de kinderen en de leerkrachten zeker niet in de weg! Aangekomen in Banjul werden we uit het busje geladen en moesten we nog een kilometer of twee aanschuiven. Zo’n twee uur lang schoven we beetje bij beetje op. De kinderen kwamen logischerwijs snel vragen om eten en drinken en werden wat verveeld door het lange wachten. Na een eind aanschuiven zagen we nog een mooi staaltje van een echte Afrikaanse discussie. Een andere school wilde ons niet doorlaten in de rij. Het scheelde geen haar of ze trokken elkaars pruik af.

Miss Colley, een echte koppigaard, gaf niet af en wilde voor deze school kruipen. Onze kinderen moesten dus razendsnel wandelen en werden net niet verpletterd. Ook de school naast ons deed dit. Het leek dus op een race. We waren echt beschaamd. De politie moest net niet tussenkomen. Uiteindelijk waren wij verloren J. Dit heet dan ‘Solidarity March’…  Uiteindelijk kwamen we goed en wel aan op het plein en mochten we marcheren en zingen. Heel fijn. We vermoeden dat onze school er wat uitsprong door ons enthousiasme. In principe mocht er niet gezongen worden tussen het marcheren J. Na een halfuurtje optreden keerden we terug naar school. Rond 13u30 kwamen we toe en aten allemaal samen heerlijke Chicken Yassa. Rond 14u30 gingen de kinderen naar huis en wij ook. Eerste werk.. de douche in!

Liedjes:

Thema colours:

Op melodie van ‘Colour dance – Patty chukla’

‘Colours, colours, everywhere

Colours, colours, here en there
Colours, colours, that I see
Colours, colours on you and me’

Refr. Dance, dance, dance, dance, all the colours everywhere (2x)

 

Thema feelings:

Op melodie van ‘Umama Nothata’

 

‘I’m happy today-day, I’m happy today’day, I’m happy today’day, be happy with me.
I’m sad today-day, I’m sad today’day, I’m sad today’day, be sad with me.
I’m scared today-day, I’m scared today’day, I’m scared today’day, be scared with me.
I’m angry today-day, I’m angry today’day, I’m angry today’day, be angry with me.’

Thema: Health

Op melodie van ‘En de boom staat op de bergen’

Refr:

‘I’m happy with my body, jipiejajeej, I smell, I taste, I see, I hear, wonderfull thing.

See how I jump, I jump so high, I jump so high, I jump very high, I jump till I can touch the sky
and I jump, and I jump, and I jump,….
See how I clap, I clap so loud, I clap so loud, I clap very loud, I clap so you can hear me all,
and I clap, and I clap, and I clap,…
See how I shake, I shake so nice, I shake so nice, I shake very nice, I shake till I can touch my friend
and I shake, and I shake, and I shake, and I shake,….

 Goodmorning song:

Op melodie van ‘happy birthday to you’
Goodmorning to you, goodmorning to you,
Goodmorning dear children, goodmorning to you.
Goodmorning to you, goodmorning to you,
Our day is beginning, there’s so much to do!

 

Dagenlied

Sunday, Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday and Saturday.

Seven days are in one week, clap your hands and wave to me.
Sunday, Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday and Saturday.

Nu start de vakantie voor ons tot en met 15 april. Onze blogberichten zullen tot dan misschien wat schaarser zijn.